Zaterdag
We kunnen er wel aan wennen, dat beetje niksen.
Ook vandaag wandelen we een beetje langs de zee in de directe omgeving
We kunnen er wel aan wennen, dat beetje niksen.
Ook vandaag wandelen we een beetje langs de zee in de directe omgeving
We nemen een kijkje bij de oesterkwekerij hier. Bij eb, en dat is voor ons gevoel heel vaak, rijden ze met kleine trekkertjes naar de tafels waar de oesters worden gekweekt en doen daar, eh, iets.
Als we 's avonds gaan eten vraagt de serveerster heel expliciet of een van ons een voedselallergie heeft. Nou, tja, als je het zo vraagt, ik kan niet zo best tegen nootjes, maar niks engs hoor...
PANIEK!!! Ik leg nog uit dat ze echt geen aparte pannen en zo hoeven te gebruiken, zolang ik maar geen pot met pindasaus hoef op te eten, maar het is al te laat. Eenmaal gehoord mag ze niet meer afschalen.
Alles wat nu nog op tafel komt heeft een sticker... Okay, behalve mijn biertje dan.
Ze is ook erg nerveus als ze Magda's gerechtje komt brengen waar pitjes op zitten. Gevalletje notenloos geweld wat mij betreft.
Voor het laatste rondje vandaag proberen we een andere pub, de Royal Naval Reserve, uit.