Gisteren hebben we wederom een parkeerplekje pal voor de deur van ons huis kunnen vinden en het voelt haast zonde die op te geven. We gaan Whitstable te voet ontdekken te beginnen bij de haven waar we dinsdag al even hebben rondgelopen.
Vandaag is er wat meer leven, zonder de door ons niet zo gewaardeerde drukte. Perfect!
Na hier een tijdje mensen- en boten kijkend rondgehangen te hebben wandelen we naar Whitstable Castle.
Onderweg komen we een typische telefooncel tegen die natuurlijk op de foto moet. In een melige bui onstaat ook deze foto waarbij, eenmaal gestuurd naar de kuikens, Marjolein zich bezorgd afvraagt of we die toch echt wel zelf hebben gemaakt en niet iemand daarvoor hebben gevraagd.
We kunnen haar gerust stellen. Magnetisch hoesje, verkeersbord, zelfontspanner.
Laten we maar gauw naar het kasteel gaan voordat de meligheid uit de hand loopt.
Genietend van onze cream tea horen we één en al sirenes en zien in de verte ook dikke rookpluimen. Dit moet iets meer zijn dan een BBQ.
Het blijkt een voormalige kokkel opslag in de haven te zijn die in brand staat, zo leren we later. Daar zal wel veel volk op afkomen, laten we vooral tegen de wind in de andere kant opgaan.
Op de middelste foto hierboven zien we langzaam maar zeker een complete landingsbaan droogvallen. Het moet een eerbetoon aan Magda zijn, super eb, speciaal voor jou!
Op de terugweg naar huis komen we langs de brand. We hebben er geen verstand van maar gokken op 'nablussen'.
De dag sluiten we af in de Ship Centurion, sinds dinsdag onze stamkroeg, waar vanavond een jaren 60 avond is.
Medelijden met Magda mag je hebben, maar is niet echt nodig. Ik ga ook mee naar haar Harry Potter dingetjes en zo.
Wat opvalt is de Duitse vlag aan deze pub en ook binnen zijn er veel verwijzingen naar onze oosterburen.
Toen we er dinsdag voor het eerst waren vroeg Magda er geïnteresseerd naar. Wat is toch die link met Duitsland? Wij wonen tegen de Duitse grens aan en die Duitsers, nou ja, je weet wel, Duitsers...
Met een brede grijns en tot groot vermaak van de stamgasten aan de bar vraagt de kastelein; was meinst du woher das kommt?
Scheiße, het is een echte!! Meegaand in de grap schakelen wij ook om en kletsen in het Duits verder met hem, wat op de een of andere manier toch wel indruk maakt op de barhangers. Die Nederlanders spreken toch wel een leuk woordje over de grens.
Zijn vader was Duits en zijn moeder komt uit Whitstable. Zijn jeugd heeft hij in Duitsland doorgebracht en pas later zijn ze hier in Whitstable een Kneipe begonnen. Sinds het overlijden van zijn vader doet Roland het alleen.
De stamgasten hebben nog lang schik van deze actie van Magda.
Maar vanavond dus jaren 60 muziek en dat doet die Mel Harris absoluut goed!!
De lyrische aankondiging op zijn website The UK's Top Solo 60's Tribute kan ik als taalliefhebber ook enorm waarderen. Wat vind je van zinnen als A fabulous tribute to the most exciting era of music ever... the best loved songs from those halcyon days... Of deze dan mohair suits and cuban heeled winklepicker Chelsea boots?
Love it! Zet dat eens af tegen een met Twents accent uitgesproken sleehak. Toegegeven, dat heeft ook zijn charme, maar zeg nou zelf...
